GÜLDEN KARABÖCEK - VEDA KOLYESİ
Deli bir İstanbul trafiğindeyim, kendime oyalanacak bir şeyler arıyorum.
İlk önce son model jip'ine gözüm takılıyor, sonra ipek gömleği ve incecik fularına...
Haykırarak şarkı söylüyor.
"Tipik metropol kadını işte" diyerek kafamı çeviriyorum ki bir an gözüm gözündeki güneş gözlüklerine takılıyor. Sonbahardayız , hava kararmaya yüz tutmuş üstelik yağmur yağıyor. O gözlükler de neyin nesi yahu be kadın diyorum.
Omuzlarının titrediğini görüyorum, belli belirsiz. Yüzünün ıslaklığını fark ediyorum sonra.
Hayır omuzları titremiyor, hıçkırıyor!
Ve şarkı söylemiyor , haykırarak ağlıyor.
Belli ki çok canı acıyor.
Arabadan inmek ,ona sarılmak istiyorum. Trafik açılıyor bir anda ve yollarımız ayrılıyor.
Günlerce o kadını düşünüyorum, neydi derdi? Öylesine canını acıtan ne olabilirdi?
Rüyalarıma giriyor...
---------------------------------------------------------------------------------
Dışarıda yağmur var,İstanbul'un lanet köprü trafiklerinden birinin tam ortasındayım.
Çok keyifli olduğum söylenemez ama idare edebiliyorum.
İnsan her şeye alışıyor dedikleri bu olsa gerek....
Bundan 1 ay öncesine kadar günler gecelerce hastane koridorlarında sabahladım.
Sevdiğin birinin koma da olması çok garip bir duygu , öylece yatıyor 1,5 ay oldu.Sanki uykuda da birazdan esneyerek uyanacak, Günaydın canım diyecek gibi...
Eşimin uyandığında beni harap görmemesi gerektiğine inandırdı arkadaşlarım ,bu yüzden yaklaşık 10 gündür eski rutinimde işe gitmeye başladım.
Off şu trafik... Uyanmış beni bekliyor olabilir mi acaba ? Neden olmasın ?
Umut etmek çok , ıhmmm çok ... yok sıfatsız bir şey!
Telefonumun bu saatlerde çalmasına alışkın değilim, herkes trafikte olacağımı bildiğinden dikkatimi dağıtmak istemez...
Hastaneden arıyorlar , "Kaybettik" diyorlar.
İlk önce insan inanmak istemiyor, rüya gibi...
Sonra arabadan inip bağırmak istiyorum, koşmak istiyorum, oturup ağlamak istiyorum.
Hiç birini yapamam , trafiğin tam ortasındayım... Öylece durup ağlamaya başlıyorum. Kornalar , meraklı gözler hiçbiri umurumda değil...
Sonra birden duruyorum, yanına gitmeliyim!
Gözyaşlarımı durduramıyorum ,dışarıda yağmur. Gözlüklerim gözümde , neden bilmiyorum...
harika:)çok severim ben seni çokk...
YanıtlaSilTak plağı, çekil köşene...
YanıtlaSilOkurken yazıyı sen, plak dönmeye devam etsin.
Sonunda yazı bitsin, plak bitsin.
Bir iki dakika hayal kur.
Ve altına ne yorum yazsam diye düşün.
Son zamanlarda kızların kullandığı bir yorum şekli olsa da içimden söylemek geldi:
Damnla'nın Plakları <3 Ben. :D
Çok yakın zamanda en sevdiğini/ babaannesini kaybetmiş ve benzeri sahneyi arabada değil metroda yaşamış biri olarak bir de üstüne sesini en sevdiğim kadınlardan G.karaböcek plağını dinleterek damarıma, kanıma, kalbime ve de gözyaşıma dokundun bu gece.. Daha ne desem, ne yapsam boş..
YanıtlaSilTekrar tekrar dinlemek, tekrar tekrar özlemek düşer bize bu akşam..
Ciğerim dağlandı be..
YanıtlaSilhayata bir "keşke" de bu blog için atayım.
daha önce rastlaşmalıydık.
biraydamasalı ; ben de seni severim ki :)
YanıtlaSilGüven Turan ; Yorumunun güzelliği kalp ben :)
rmmbr ; Bu yoruma ayrıca teşekkür edeceğim canım, beni çok duygulandırdın...
safransarı ; "keşke"ler "iyi ki"lere kapı açar hep. İyi ki rastlaşmısız gibi :) Teşekkürler