Müziksiz Evin Konukları

Can o kadar ara bir yaştaki kıyafetmiş ayakkabıymış onları geçtim okuyacağı kitaplar , izleyeceği filmleri seçmekte bile çok zorlanır oldum.
Eskiden Mickey müzikalleri , bubble showlar ,Ben Ten gösterileri ve çocuk oyunları izlemek onun mutlu olması için yeterli idi. Ama artık biraz çocukça gelmeye başladı.
Çocuk Oyunlarının çok basit normal oyunların da ağır kaldığı bir yaş 9 yaş.
Hal böyle olunca tiyatronun yolunu unuttuk 1 senedir. Ve ben bundan çok rahatsızdım. Gittikçe tek aktivitesi sinema olan bir anne-oğul olmaya başlamıştık.
Geçen hafta oturdum tüm Biletix'i taradım ve bir oyun gözüme çarptı (gerçi zaten aklımdaydı)
Müziksiz Evin Konukları

Bu arada oyun ilk sahnelenmeye başladığında kendilerine twitter üzerinden oyunda ya sınırı olup olmadığını sormuştum. Gelen cevap karşılığında oyunu rafa kaldırmıştım. Hatta birazda uyuz olmadım değil hani!
Oyununuzda yaş sınırı var mıdır? diye sormuştum. Gelen cevap 12 yaş uygundur oldu.
Sanki portakal kaç kilo olsun dedim! Kime göre neye göre uygun 12 yaş ?  Yasal olarak mı yoksa o an twitlere cevap veren yetkiliye göre mi ?
Sonrasında gişe yetkilisini aradığımda yaş sınırı 7 dedi.
Ve oyun bence de 12 yaş altı için tehlike arz edebilecek bir unsur yoktu. Alın yavrularınızı gidin anacım !

Can ile gittiğimiz ilk çocuk oyunu olmayan oyundu. Ve büyük çekincelerle başladığımız oyunu Can'ın kahkahaları sebebi ile büyük mutlulukla bitirdik.
Hatta bir ara Can öyle kahkahalar attı ki  yanımızda oturanlar bizi salondan attıracak diye korktum.
Önümüzdeki şirin teyzeler ve yanımızdaki abla Can'a bayıldı ve bir anda salonun maskotu oldu :)
89 kere özür dilemiş olmalıyım ki " nolur dert etmeyin biz bayıldık ,rahat rahat gülsün" dediler :)
Oyunun sonunda "anne oyunu o kadar beğendim ki 3 kere daha izleyebilirim " bile dedi.
Hatta oyunculardan birini o kadar sevdi ki başka oyunları varsa onları da izleyelim mi dedi.

                                           Gönderi by Tiyatrokare.

Benim yorumuma gelirsek ;
Bir kere dekor süperdi , çok beğendim.

Serpil Tamur kesinlikle canlı izlemeniz gereken bir oyuncuymuş onu öğrendim.
Özge Özder zaten oyunu sırtlanmış götürüyordu. Nasıl şirin , nasıl sevimliydi :)
Bir ara oyuncuları gülme krizi tuttu , oyunda bir mini es oldu. Dedim ki bitti oyun daha da toparlayamazlar ,ara mı verseler acaba . Ama oyuncular o kadar iyi toparladılar ki inanamadım.

Toparlasak; oyuncuları çok iyi ama oyun vasat bir oyundu. Konusunu okuyup gittiyseniz benim gibi bi çıtır hayal kırıklığı yaşama olasılığınız var. Bence oyun daha dramatik , daha iyi olabilirdi. Çok hafif kalmış.
Ama Can o kadar eğlendi ki iyi ki de çok derine inmemişler de demiyor değilim :)

Konusun kısaca : Annelerinin ölümünden sonra babalarının maddi sıkıntısı sebebi ile çalışmaya gitmek zorunda kalıp  iki kardeşi kötü kalpli babaanneleri ve hafif çatlak halaları ile bırakmak zorunda kalması.
Her şeyin yasak olduğu bir ev , kötü ve sevgisiz bir babaanne, şeker mi şeker bir hala ve hayalinizde canlandırabileceğiniz  olaylar silsilesi ...

Bu arada biletlerimi hep Biletixden alırdım. İlk defa etkinlik gişesinden aldım ve o an fark ettim ki Biletix bilet başına 6,5 tl gibi absürt bir işlem ücreti alıyor. Bu fiyata şehir tiyatrolarından bilet alınır vallahi , bence çok fazla. Şahsen bundan sonra tiyatro gişelerinden bilet almaya özen göstereceğim.
Zaten bence tiyatro hala daha çok pahalı bir etkinlik bir de böyle yükler geldiğinde 3 kere düşünülür oluyor maalesef.
Bu da Oyun arasında dergisini okuyan entelektüel oğlum. Bazen şaşıyorum bu çocuk benim mi diye ?
Yaptım , oldu valla bacım :)