31 Mart 2015

Metropol Horozu

Her sey o sabah saatler 3:15'i gosterdiginde , horozun sevimsiz "üüüürürürüü"sü ne uyanmamla basladi!
Evet, 3;15 sabah değildi. Yani bana gore değildi ama horoza gore belli ki öyleydi.
Ya horoz yaniliyordu ya ben. 
Bunun cevabını yine -bana göre zamansız öten horozun pek de iyi anlasamadığı - zaman verecekti.
Gun ağardı , tum telaşlar kum oldu aktı üzerimize. Horoz falan kalmamıştı aklımda.
Taa ki bir sonraki sabah 3:25 e kadar!
Ilk gözümü actığımda horozun 10 dakika geciktiğini dusundum.
Sonra Istanbulun göbeğinde oturduğumuzu, muhtemelen birkac km ötedeki  en luks gece kulüplerinde su an eğlencenin dibine vurulduğunu ,  plaza insanlari hemen hemen dibimizdeki cam satolarini doldurmalarina sadece birkac saat kaldigini dusundum.
Sehrin en göbeğindeydik , ben ve horoz! Onun Üürürürüüüü leri ve benim homurtularim.
Ertesi sabah olacak o kumesin onunden yakinindan belki de kimler kimler gececekti. Insanlar karton bardakli kahvelerine kosacak , bu horoz o kahve kokusunu duyacak ama bi üüürürrürüüü demeyecekti.
Biliyorum tek garezi banaydi. 
Bu sabah yolda karsilastik!
Sanki yaptigi herseyin farkindaydi , öyle mağrur , öyle fettan bakışlı! Bembeyaz cüssesine oranla kıpkırmızı gıdılı.
Bagaja atıp tenha kıyılarda bırakmak şu satırları yazarken aklıma geldiği için kızgınım kendime!
Kurtuluş planlarim baslamıştı. Ya o kazanacakti bu zaferi ya ben.
Bu artik bir onur mucadelesiydi 
Bir  horozun kaç yıl yaşadığını araştırdım ilk önce. Sonra okuduğum seçeneklerde metropol horozundan bahsedilmiyordu , yol yakınken vazgeçtim.
Lanetlenmekten de korkmus olabilirim
Kesip yesek dedim sonra , hirsim geçer belki. Sordum dedim "Yenir mi horoz" , vazgectim.

Fare zehiri en kisa ve zekice çözüm gibi göründü sonra. Hem ecelini beklemeyecektim hem de elimi kana bulamama gerek kalmayacaktı !

Bu akşamüstü eve geldiğimde yolumu kesti yine, gözümün içine baka baka üürürürürürüüüülemeye basladi!
Entrika dizilerindeki kotu karakterdi adeta. 
Dedim ki;
-Gül sen gül , herkes uyusun görüşeceğiz!
Anladi sanki totosunu döndü gitti.
Baktım sahibine koşuyor. Kadin buna sarıldığı gibi sevmeye basladi
- Oy benim canim , guzel oglum , oyy tuylerine kurban

Aklima 4-5 yaslarindayken anneannemin kömürlükte ben cok seviyorum diye besledigi horozum geldi. Adi Kara Fatma'ydi.  Öldü mü kayboldu mu hatirlamiyorum ama yokluguna cok üzüldügümü dün gibi hatirladim.

Azad ettim seni horoz , Kara Fatma'ma sukret.
Bu gecenin sabahinda da ayni sefkatle uyanabilirsem tabi!!
Gerginim :S



5 yorum:

  1. Offf uykunun en tatlı yerinde herhangi bir ses ile uyanmak cidden sinir bozucu ama biraz da komik bir durum oluşturmuş, değişik bir anı hayatında işte canım. dilerim bir an önce çözüme ulaşır da rahat uyursun

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mekila; teşekkür ederim :) Uzun ömürlü olmaz diye diliyorum.

      Sil
  2. Ne horozu olduğunu anlamadım desem :))
    Horozun metropolde yaşama oranı nedir desemmmm :)))
    Ama tüm bunların imkansızlığını düşündüren beynimin neden böyle çalıştığını biliyorum ben :))
    Bir gece yarısı tamda kulağımın dibinde bir üüüüürrrüüüüüü sesiyle kabus şeklinde uyanışımdır...
    Peki sebep nedir ? Bizim evdeki er kişisinin saat alarmını horoz sesine en yüksek volumde ayarlamasıdır...
    O günden bu yana horoz travması yaşamaktayım :))))
    Sen elini kana bulama hiç, bana adres göster yeter :)))
    Bizim evdeki er kişisine de bir gönderme yaparım hem, fırsat bu fırsat :)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Oytunla Hayat ; Adamcağız şehirde köy hayatı yaşatmış sana romantik romantik hiç yakışıyor mu bu serzenişler ama ahahahahah:)
      Bizimki bildiğin horoz işte , bir gün ani misafirim gelirse diye katletmeyi erteliyorum :D Yaşasın kötülük!

      Sil
  3. Offff!! :D :D
    Ben horozlardan korkarım, minikken saldırıya uğramıştım. :D
    Allah sabır versin canım. :D

    YanıtlaSil

Bi yorumunuz varsa alırım.



Special design for Keşke Gerçek Olsa by GeCe