Sonra tam bir şey yazacakken yok falanca okursa üstüne mi alınır? Yok ne düşünür? Yok efendim başkası alınır mı ,kırılır mı? derken heh işte tam da şu kavanozdaki kediye dönüyorum.
Sonuç olarak ; yazdıklarımı okuyup üstüne alınan var ise hoppp yavaş alınsın altında ezilmesin. Üzülüp kırılan var ise de o işlere ben bakmıyorum vallahi bi psikolag falan bulsun.
Paranoyak oldum kendi çapımda ....
Bu arada İnstagramım da var ;) Ama kilitli, siz gene de bi deneyin belki içeri girebilirsiniz .....
kilitlerini aç bana :)
YanıtlaSilAynı *ok boğazlılık bende de var ne yazık ki. Mesela şu an yazmak istediğim çok fazla şey var içimi kemirip duran ama yok o okursa üzülür bu okursa üzerine alınır diye diye yazmaktan soğudum...
YanıtlaSilSitare ; hoşgeldin :)))
YanıtlaSilPabloanddido; ah işte ben de ben de :S
ben de kimseye söylemiyorum rahat rahat herşeyi yazayım diye insanlar bi garip hele blog kavramını bilmiyorsa aaa şuna bak herşeyi yazmış filan diyolar. birisi bulunca da çok huzursuz oluyorum
YanıtlaSilben ifşa oldum, annem bile okuyor bir rahat yazamıyorum :/
YanıtlaSilkavanozdaki kedi benim.
hehehe kediler çok tatlı ama :)) ben de instagramdan ekledim seni @gulsahelpe kullanıcı adıyla.
YanıtlaSil:) alemsin damla :)
YanıtlaSilKediler çok şirinmiş yanlız :D
YanıtlaSilBazen bende twitterdan saydırayım istiyorum ama yutuyorum, takipçileri düşününce bişey yazamıyorum ☺ Bilinmekte iyi değil, benimde çevremde ki herkes okuyor takip ediyor:)
YanıtlaSil