#DamlaninPlaklari 17

Şahsen yanlış anılmak istemem

En sevdiğim rengi pembe sanan vardır falan
Sonra bir gün burası en sevdiği yerdi der biri garip bir mekan için.
Radyoda çalan o şarkı en sevdiğim mi gerçekten?
Yediğinizin boğazında dizilmesine gerek yok , tahmin ettiğiniz kadar çok sevmezdim belki mantıyı , bilemezsin..

Biri çıkar der ki "iyiydi hoştu da çok da yanlışları vardı"
O yanlışları neden yaptım hiç sordunuz mu ?

Patavatsız demeye korkar biri belki
Kaçınız der ki;
"Dili sivridir ama kalbine batan dikenlerdir o sivrilikler" .

Çok konuşmazdı derse diğeri
Yazarak konuşurdu der mi bir diğeriniz ?

İçki içmeyi severdi demek kolay
Rakı içerken yapılan muhabbetten sarhoş olurdu diyebilen çıkar mı ?

Peki ya çok dostu yoktu derken kaybettiklerim hesaba dahil mi değil mi ? Kararı hanginiz verecek ?

Ay var ya ne dağınıktı he! diye yapıştıracaksın
Bilmeyeceksin kendi evimi dağıtabilmemin verdiği hazzı

İstanbul'da en çok hangi semti sevdiğimi
Beyoğlundaki o minik meyhanede ne çok mutlu olduğumu
Ada deyince aklıma arkadaşlığın geldiğini
En sevdiğim yazarın henüz okumadığım biri olduğunu
En sevdiğim şarkıcının da maalesef hayatta olmadığını

Ne kahve ne çay en çok dost elinden içtiğim saleplerin içimi ısıttığını
Telefonla konuşmaktan ve hatta yüzyüze konuşmaktan pek hoşlanmadığımı
Mektupların son koruyucusu olduğumu
Ve hatta mektuplarımı nerede sakladığımı

Plaklarımın geçmişi
Geçmişin de bir gün hepimizin eskiyeceğini hatırlattığını
Dinlemek bir yana acaba kimler hangi duygularla dinlediler bu plakları diye hayal kurmanın büyük keyif verdiğini

Aşkıma şahit bir şarkımın hiç olmadığını
Bir Demet Yasemen'i dinlerken
Kavuşulamayan ya da yitirilmiş aşkların en kutsalları olduğunu  hep tekrar tekrar hatırladığımı

Ben Yazmasam Bilemezdin...

Demem o ki ;  sevdiklerinizi yitirmeden tanımaya çalışın!