Film Yorum: Gece Bitmeden

Çocukları "Minyonlar" a götürmeye gitmiştik aslında. Bilet alırken bir baktık afişte tatlış bir abi güzel bir abla, e filmler de aynı saatte başlıyor, çocukları Minyonlar'a kendimizi Gece Bitmeden filmine attık.

Gece Bitmeden derken ciddiymiş, tüm film bir gecede yaşandı bitti.

Tüm aşk klişeleri; Tesadüf , mutsuz ayrılıklar , kaybolmuş umutlar, terkedilmişlikler vs olmasına rağmen romantik bir film izleyemiyorsunuz maalesef.

Bir kadın çantasını çaldırmış -sanırım cebindeki son para ile- tren bileti elinde son trene yetişmeye çalışırken telefonunu düşürür, telefon kırılır, kadın treni kaçırır.
Tren garında müzik yapan bir tatlış abi de kadının peşinden gider, telefonunu verir ve tanışırlar.
Biz de bu iki arkadaşın tüm gece başından geçenleri , hayatlarındaki mutsuzluklarını , birlikte atıldıkları maceraları izleriz.

Filmden çıktığımda ilk baktığım şey festival filmi olup olmadığıydı ama değilmiş.

Bir ara arka koltukta horlayan abi, seviyorum seni.

İzlemeyin demiyorum , izlerseniz "Damla uyarmıştı ama" diyin diyorum.