#DamlaninPlaklari 41

İlhan İrem - Ne Güzel Bak Yaşamak from DAMLA ŞAHİN on Vimeo.

Akrabalık ilişkilerimiz soy isimlerimizin aynı olmasından bir adım ileri gidememiş olsa da deniyorduk işte.

İstanbul'a olmasa da bulunduğumuz muhite yabancıydı. 

Gitmek istediği yerler vardı,

Ve günün şanslı şehir rehberi ben seçilmiştim. 

Evden çıktık. 

Minibüs beklerken başladı ukala ukala konuşmaya. 

Yok taksiyle gitseymişiz ya , onun çok parası varmış 

Ay çok sıcakmış bu sıcakta adım atamazmış ,yok çok uzak mıymış , yok gittiğimiz yerde şu da var mıymış. 

Gerekirse eve geç dönermişiz , o bir daha ne zaman buraya gelirmiş. 

Yok dönünce şöyle hava atacakmış vs. 

Çizgimden taviz vermedim. 

Sabırlı insanımdır, dinledim. 

Dedim ki taksi bulmak zor şimdi boş gelmez , zaten minibüs durağı gideceğimiz yere çok yakın. 

Biraz sonra minibüsten indirdim. 

Biraz yürümemiz gerektiğini ama gideceğimiz yere az kaldığını söyledim. 

Gitmek istediği alışveriş merkezinin etrafında ,1 km çapında bir çemberde ortalama 1,5 saat yürüttüm. 

Alışveriş merkezine ulaştığımızdaki sevincini size anlatamam :) 

Ne demişler eşeğini önce kaybettirip sonra bulduracaksın ki mutlu olsun. 

Gün içerisinde gerekli cesaretlendirici sözler ile cebindeki tüm parayı harcattım. 

Ben de böyleyim işte ,

Gerektiğinde vicdanımın sesini kısabiliyorum :)

Alışveriş merkezinden çıktık , önü boş taksi kaynıyor. 

Dedi ki "param kalmadı vallahi taksiye binecek" - yaşasın kötülük- 

Dönüş yolunu da aynı şekilde yürüttükten sonra , 

1,5 saatte ulaştığımız minibüs durağında

"Neyse benim param var , atla da taksiyle götüreyim seni" dedim. 

Evet artık ben ondan daha zengindim  

Artık o bana muhtaçtı ama oyunu ilk o başlatmıştı. 

Evet ayaklarıma kara sular inmişti ama içimdeki hain zafer duygusu ayak tabanlarımın acısını bastırmaya yeterdi. 

Yıllar yıllar önceydi , nedense şarkıyı dinlerken bir anda aklıma geldi.

Hümanizm benden sorulur ne de olsa :D